Rehavet hali ve tilkilerimle uğraşsamda çok çok güzel bir haftaydı!.

Ankara'ya giderken bir arkadaşımla yolda telefonda konuşuyoruz nasılsın dediğinde"zihnimdeki bütün tilkileri yolda bıraktım dedim"ve öylede oldu dönüşte onları geri aldım valhasıl 1 hafta herşeye güzel ara verdim iyi oldu her ne kadar hala o rehavet hali ve tilkilerimin çakışmasıyla uğraşsamda.. uzunca bir yazı,başında güzel bir girizgah olan birşeyler hazırlamıştım laptopta ama masaüstü bilgisayarımdaki yenilenme nedeniyle programlar eksik ve açmadı yazıyı açıkçası bugünün üzerimde hasıl ettiği sıkıntı halide eklenince şöyle durdum ve kendi başına gidicek hazırlıksız cümleler kurayım istedim bugünün bende hasıl ettiği ruh haline rağmen!.. bugün artık bloguma dair birşeylerde yapmalıyım dedim bununda farkındayım her ne kadar bugüne kadar sorumluluklarım noktasında benden kaynaklanabilecek aksaklıklara izin vermemeye çalıştıysamda bazen hayatımızda kendi içinde sınırsızlıklar olabiliyor ve ipin ucu sizin elinizde gibi görünsede aslında görünmez bir el ve ruh sizin benliğinizde gizli bir hakimiyet sağlayabiliyor.. işte ben bu minvalde bir haldeyken 15 günlük bir gecikmeye uğradı eklemem gereken fotoğraflar paylaşmam gereken yazılar ve tarifler kısmet bugünün payındaymış kısa ve öz cümlelerle inşAllah kotarırım uzun zaman sonra olucak bu yazıyı.. ***

birde bu Ankara gezisinin birde çok güzel özel önemli olaylarından biri de Betül ablanın gül cemaline nail olmaktı,ben çok memnun kaldım sohbeti+hoşluğu ve sayesinde tattığım o sıcacık kaşarlı simit!

tekrar tekrar teşekkürler Betül abla inşAllah en yakın zamanda senle tekrarını yaşamak nasib olur ve güzel olur..

Ankara'ya 2.gidişim ve benim için güzel bir yolculuk unutulmayacak zamanlar hediye eden bir gidiş oldu..her ne kadar herkes bu Ankara sana ne yaptıda geldiğinden beri söylenip duruyorsun desede burdan da bir kez daha söylüyorum az çok nasıl bir kent olduğunu biliyorum ama beni ordaki kendine has hal ve özelliklede sevgisi noktasından ihya edecek derecede güzel sevgiye has insanlarla bulunmam bana Ankaradaymışım hissiyatında nail olmadığı içindir belkide..

birgün benim ilk gittiğim zaman gidemediğim kaleye çıktık ve oradan çok özel ve güzel bir camii,tafsilatlı ihtişamlı görüntüyü sevenler için olmayabilir ama sadeliği özellikle de Anadolunun Osmanlı öncesi dönemindeki sadeliğini sevenlerin çok beğeneceği bir ibadethane Ahi elvan..bu camii eski Ankaranın olduğu bölgede ve kalenin civarında o arnavut kaldırımlı balat minvalindeki dar sokaklarda bir yere gittik Esra'nın annesi Ayşegül teyze sağolsun çok güzel bir börek o mekanın kendine ait bir tadı(adını unuttum öğreneceğim yakın zamanda)ve bizim yaptığımız gibi yapılan o nefis mi nefis içli köfteyi tadmakta ayrı apayrı bir hal oldu..

işte şimdi de bu güzel sofraya geldik Ankara da sağolsun arkadaşım Esra da kaldım.

öncelikle Ankara kazan oldu biz kepçe misali 1 hafta boyunca Esra sağolsun gezindik durduk yedik,içtik,gezdik güzel bir zaman yaşadım sayelerinde, tekrar tekrar sağolsunlar varolsunlar diyorum.. Esra'cığımın evine gelen misafirler için hazırlanan güzel sofradan bu nefis lezzetlerde makinemin şarj azizliğine uğrayınca herşeyi fotoğraflayamadım ama çok güzel bir sofra vede en önemlisi her biri ayrı ayrı leziz olan tatlar vardı ellerine sağlık tekrardan Ayşegül teyzenin ve Esranın..

Mönü:

Arpa şehriye salatası Mercimek köftesi Kıymalı börek Peynirli mayalı poğaça İncirli tatlı Truff

ve işte ne yazık ki dönüş yolu!

not:bu yazımda bazen cümleler kopuk geldiyse yada kelimeler tam rayında birbirlerine sıralanmayıp okuyanları yormuşsa haklarını helal etmelerini dilerim..dedim ya yorgun zihin..